өвс (өн)

  1. мод, бутаас бусад аливаа нарийн ногоон иш бүхий ургамал;
    • өвс бордоо, өвс ногоо, х о р ш.; зэрлэг өвс; эмийн өвс;
    • өвс шиг хийсэх (маш хөнгөн юмны тухайд);
    • өвсөн гэр (гэрийн муушаал; өвсөн гэр нь хийсээд явчихжээ, үнхэлцэг тогоо нь хагараад явчихжээ (үлгэр);
  2. мал тэжээхийн тул хадаж хатаасан ногоо; өвсөн овоохой;
    • өвсөнд гарах (өвс хадахаар явах, хадланд гарах);
    • өвснөөс буух (өвсний ажил дуусах);
    • өвсний хадуур (өвс хадах багаж);
    • өвс нуруулдах (хадсан өвсийг ихээр овоолох);
    • өвсний хашаа, өвсний хороо (өвс агуулах сав);
    • өвс бухалдах (хадсан өвсийг бага багаар овоолох);
    • өвс дүйзлэх (а. хураасан өвсийг бага багаар боох; б. хураасан өвсийг бага багаар овоолох)
  • Я.Цэвэл. Монгол Хэлний Товч Тайлбар Толь
  • Энгхэбату: 2009-09-16 01:16:43
  • baynaa: 2015-04-13 00:29:16

Сэтгэгдэл бичихийн тулд логин хийх