газар дор буюу уул хаданд тогтсон, гадагшаа гарах амсартай их нүх, хонгил; хадны агуй;

• агуй их ятга (а. цуламгай заарт модоор долоон тохой урт хийж 25 чавхдас тэвхээр тулан татсан, Монголын эртний хөгжмийн зэвсэг; б. дөрвөн хөлтэй уртлаг ширээ мэт жаазанд зэс чавхдас татаж дээр нь тусгай даруул суулгаж, эгшгийг зохируулан чавхдуураар хөгжимдөх Орос ардын нэгэн зүйл ятгын нэр).