хүн амьтны уруулын завсрахи сүв; том ам; муруй ам;

хүн амьтны хушуу уруулын завсрахи, багалзуур хүртлэх хөндий; ангайх амтай, залгих хоолойгүй о н ь с о г о; алтан дөрвөн туурай нь гялалзаж, аман дотроо цагаан соёо цухалзуулан ... (хурдан морины цолоос); шувууны ам; амаа зайлах; аман дотор; аман дотроо үглэв; амандаа орсон аөхийг хэлээрээ түлхэн гаргах з ү й р;

• ам гэмтэх, ам домтох (хүүхдийн аман дотор яр гардаг өвчин тохиох);
• ам хатах (ам хуурай болох);
• ам цангах (унд хүсэх); чонын амнаас гарч барсын аманд орох з ү й р.;
• ам заваарах (шүлс налдааран аман дотор аягүй болох);
• ам жишлэх (цангасан амьтны өчүүхэн юм уухыг);
• ам захиа (амаар уламжлан хэлүүлсэн үг);
• ам зөөлөн (а. морь малын ам татах залахад ялгуум эелдэг; б.хүний үг ялгуум аятай);
• амаа мэдэхгүй (морь малын хазаарт дасаагүй);
• ам зөрөх (хоёр хүний хэлсэн үг хоорондоо үл тохирох);
• ам зөвшөөх (бичгээр биш амаар ярилцан тохирох);
• ам задгай (үзсэн, сонссон бүхнээ хамаагүй илрүүлэн ярьдаг);
• ам дордойх (садан төрлийн хүмүүсийн хоорондоо бага зэрэг хэрэлдэж муудалцах; ам дордойвч элэг дордойхгүй х у у ч.);
• ам дагах (бусдын үгийг зөвшөөрөн хүлээх);
• ам дагалах (бусдын хэлэлцэхэд хөндлөнгөөс зоримгоор оролцон ярилцах);
• ам озох (амаараа сорон шавхийтэл үнсэх);
• ам сул (а. морь малын ам зөөлөн; б. хүний ам задгай чалчаа);
• ам хагалах (а. эмнэг адуу ма-лыг анх эдлэгээнд сургаж дасгах; б. ам нээх);
• ам хатуу (а. морь малын хазаартаа ам нь дийлдэхгүй тэмүүлдэг нь; б. хүний үг ухачламтгай ширүүн);
• ам халах (а. морь малын ам, амгайдаа холгогдон улайх; б. хүний сэтгэл нь хөөрч яриа нь нэмэгдэх; в. баахан халамцаж үг олшрох);
• ам хүрэх (амсах);
• ам чагтуун(морины ам дэндүү хатуу);
• ам зүгшрэх (а. морь малыг унаж сургахад ялгуум эелдэг болж эхлэх; б. хэлэх өгүүлэх үг, унших дуудах бичигт хэл дадаж дасах);
• ам ихтэй(хир хэмжээнээс хэтэрхий давамгай бардам үгтэй);
• ам муудах (олны ам ихэвчлэн муулах тийш хандах);
• ам муруйх (харилцан муудаж хэрэлдэх);
• ам нийлэх(хүмүүсийн үг өгүүлэл хоорондоо ягштал тохирох);
• ам сайжрах (юманд олны ам ихэвчлэн магтах тийш хандах);
• ам сулрах (юманд олны ам баахан муудах);
• ам нээх (а. зөвлөлдөх ярилцахад анх эхлэн хэлэлцэх; б. бэрхшээж байсан зүйлийг сая гарган хэлэх);
• ам таглах (а. хариулж болшгүй үгээр хариу тавин дуугүй болгох; б. ор нэрийн төдий зүйлээр аргацаан бөглөж өнгөрүүлэх);
• ам удаан (дугуй авад үг гаргаж хэлэхгүй);
• ам түргэн (зан түргэн, юуны урьд үг хэлэлцэх дуртай);
• ам хавчих (өгүүлэх хэлэлцэхэд сэргэмжлэн үг дуугүй суух);
• ам хаацайлах (ам хаах);
• ам хаах (ам таглах);
• ам улжих (аж төрж чадахгүй, юм элбэг газар очиж амь зуух);
• аман зууш болох (хүний ичгүурт муу явдал энд тэндгүй тархаж жигшин хэлэлцэх);
• амаа татах (хэлэхгүй, ярихгүй дугуйхан байх);
• амаа өгөх (бусдад заавал тэгнэ гэж батлах);
• ам шүд алдах (ам алдах);
• ам хүлээх (а. амаар зөвшөөрөх; б. хэлэлцэх зөвшилдөх зэрэгт бусдын ам харах);
• ам хуурай суухгүй (а. уван цуван үргэлжлэн идэх; б. дугай байдаггүй);
• ам хурдан (санасан бодсоноо бусдаас урьдчилан хэлэх зантай);
• ам харах (хүний юү хэлэхийг хүлээх);
• ам хамхихгүй (хүн амьтны үргэлжид дуугарч байх);
• ам хамхих (өгүүлэх хэлэлцэх газарт цэнэж үг дуугүй суух);
• ам хазайх (олны ам баахан муудах);
• ам хагарах (а. бэрхшээж байсан зүйлийг сая хэлэх; б. олны дотор зовохгүй ярих);
• аман дээрээ сүрхий, ачир дээр базаахгүй (хэлэх хийх хоёр нь адилгүй);
• ам ажил хоёр нь зөрөх (их ярьж бага хийх);
• ам шаах (бурангуйлан тулгах);
• ам гарах (бардамнан ярих);
• ам гарздах, ам бузарлах (бусдад найдаж хэлсэн зүйл бүтэхгүй болох);
• амны гамхи (амаар татах тамхи);
• амны ус (уух ус);
• амны зууш болох (бусдад шоовдорлогдон яригдах);
• амны гарз (хэлээд хэлээд биелэхгүй);
• амны гийгүүлэгч (үл хамарших гийгүүлэгч);
• амны заваа гаргах (бага сага юм уух);
• амны цээр гарах (а. амсахыг цээрлэсэн юмыг амсах; б. гэмшилтэй үг хэлснийхээ учрыг тайлбарлан ярих);
• ам хагалах (а. хүний бэрхшээн зовнисон хэрэг явдлыг үүсгэн хэлж өгөх; б. эмнэг адуу малыг анх эдлэгээнд сургаж дасгах);
• амаа жимийх (а. амаа хавчих; б. үг дуугарахгүй суух);
• амаа барих (а. өнгөрсөн хойно нь гэмших; б. амаа хавчих);
• ам алдах (тангараглах; ам алдвал барьж болдоггүй, агт алдвал барьж болдог з ү й р);
• ам асуух (тавлаж асуух);