ичгүүргүй.
ичгүүр.
хуучирсан хүний нууц орон, бэлгэсийн эрхтэн, хүндэтгэлд хэрэглэнэ.
ичиж зовмоор; ичмээр юманд ичдэггүй бөх нүүртэй хүн билээ.
өт шавьж мэтийн овоорон хөдлөх; шоргоолж ичилж бичилж байв.
ичгэвтэр.
ичигсэд ичээндээ орж хэвтэх; намар болж тарвага ичив.
шоовдорлогдом нүүр улайм хэрэг явдалд сэтгэл зовних, ичингүүрэх; худал хэлсэндээ машид ичив; ичиж нүүр улайх.
амьтан аюулхайдаа эвэртэй нэгэн зүйл амьтан.