ухаарахын үйлдэгдэх хэв.
1.ухаан сайтай, сэргэлэн;ухаантай хүүхэд; ухаантай хүнийг үгээр ууртай хүнийг эвээр зүйр; 2.ухаан эрүүл, согтуу биш; 3.учиртай.
1.ухаан муутай, мангуу, мунхаг; яасан ухаангүй амьтан бэ чи; 2.ухаан алдсаны нь; ухаангүй хэвтэж байв; 3.шилжсэн сүйд майд, ухаан алдам; хүүхэдтэй...
ухаалахын үйлдүүлэх хэв.
ухаан гаргах, арга гаргах, ухаалж бодох.
ухаалах, ухаачлах.