ганц

  1. бусадтай хамтраагүй, нэгээрээ, нэг, өрөөсөн; ганц бие хүн; хүний ганц хүү; уналгын ганц морь; ганц нэг; ганц хүний суудалтай; ганц хүний ор; ганц хүн хүн болдоггүй, ганц мод гал болдоггүй з ү й р;
  • ганц бөхтэй тэмээ а м ь т а н (Африк Азийн зарим оронд байдаг тэмээ: сүү ихтэй, аян жинд хэрэглэнэ);
  1. зөвхөн, онцлон тухайлсныг үгүүлэхэд хэрэглэх үг; ганц малын ажил хийдэг; ганц хүссэн минь тэр; ганц би биш;
  • ганц хуруутах (хуруунд юм гарч идээлэн буглах).
    • Я.Цэвэл. Монгол Хэлний Товч Тайлбар Толь
    • JOck: 2009-08-27 10:38:12
    • П.Оргил: 2015-04-13 00:42:41

    Сэтгэгдэл бичихийн тулд логин хийх