худрага i

  1. эмээлийн хавтасны хойт этгээдэд уяж морь малын сүүл бөгсөнд торгож бэхлэх оосор; хазаар худрага х о р ш.;
  2. ш и л ж с э н явсан зорчсоны хойгуур бөгсөөр; хүний явсан хударгаар сууж хоцорсон гөрөөс; миний одсоны худрагаар тэр хүн ирж билээ.
    • Я.Цэвэл. Монгол Хэлний Товч Тайлбар Толь
    • Баатар: 2009-08-26 13:29:07
    • Х.Буд: 2015-04-13 00:39:56

    Сэтгэгдэл бичихийн тулд логин хийх