ес (өн)

  1. тооны нэр, гурван гурвын нийлбэр; есөн ес наян нэг; есөн тэмээ; есөн давхар;
  2. сарны зурхайн ёсны хорин дөрвөн улирлын нэг, өвлийн туйл, нар буцах өдрөөс эхлэн хойших наян нэгэн хоног;

нялх гурван ес (эхний гурван ес);

идэр гурван ес (дундахь гурван ес);

хөгшин гурван ес (эцсийн гурван ес);

  1. х у у ч и р с а н гэмт хэрэг үйлдэгчдэд ял унагааж есөн мал торгож авах шийтгэл;(ес торгох; есөөр торгогдох);

ес эхлэх (сарны зурхайн ёсны өвлийн туйл болж нар буцах, нарны зурхайн арван хоёрдугаар сарын хорин хоёрын орчим эхлэнэ);

ес барих; ес өргөх; ес хүргэх хуучирсан (ихэс дээдэс хүнд хүндэтгэн баярын ёсоор бэлэглэхэд бурхан, хадаг, элэгсгийн хох нэжгээд, цагаан морь найм, булган молцогтой цагаан тэмээ нэг, элдэв идээ жимсний хамт өгөх);

ес авах, ес торгох (торгож есөн мал албадан авах).

    • Я.Цэвэл. Монгол Хэлний Товч Тайлбар Толь
    • chogchun_123: 2009-08-26 13:11:06
    • П.Оргил: 2015-04-13 00:39:54

    Сэтгэгдэл бичихийн тулд логин хийх