түрүү iii

  1. толгой, тэргүүн; толгой түрүү хорш.; түрүү сүүлгүй их байна; тэнэг түрүү (малын хошгоногын бүдүүн үзүүр, алганагийн орчин газар); 2. шилжсэн тэргүүн, ианлай, урьдсан юм; түрүүний гарсан чихнээс сүүлийн гарсан эвэр хатуу зүйр.
    • Я.Цэвэл. Монгол Хэлний Товч Тайлбар Толь
    • Амараа: 2009-08-24 08:17:19

    Сэтгэгдэл бичихийн тулд логин хийх