хоосон
- үгээгүү; ядуу хоосон үгээгуу хоосон х ор ш.; хоосон хүн; хоосон хүний зовлон хорь гуч; хосон нойтон (ядуу ядмаг); хоосны туйл (ядуугийн туйл); 2. дотроо юмгүй, хөндий, сул; хоосон өрөө; хоосон шил; хоосон авдар; гар хоосон (гартаа юмгүй); хоосон хонох (хоолгүй хонох): хоосон цай уух (идэх юмгүй дан цай уух): хоосон буу (сумгүй буу, хоосон буунаас хорин хүн айх з ү й р).; хоосон огторгуй (хөндий огторгуй); хоосны агаар (хөндий огторгуй); хоосны зүг (дээд зуг); хоосон чанар (шашны ёсонд: юм бүхэн мөнх биш чанартай гэдэг номлол); ертөнцийн гурван хоосон барин тавин байвч зүүд хоосон, барайж торойж байвч зэрэглээ хоосон, бархирч чаралж байвч цуурай хоосон); 3ш и л ж с э н дэмий, ончтой биш,' үл биелэгдэх: хоосон тооны хойноос хөөцөлдөх; хоосон яриа (дэмий яриа); хоосон нэр (нэрэс цааш юмгүй); хосон ам (амнаас цааш үр бүтээлгүй); хоосон үг (үр ашиггүй үг); хоосон санаа (хий хүсэл).
Монгол бичгийн товчлуурын байрлал
~
`
!
1
@
2
#
3
$
4
%
5
^
6
&
7
*
8
(
9
)
0
_
-
+
delete
tab
Q
q
W
w
E
e
R
r
T
t
Y
y
U
u
I
i
O
o
P
p
{
[
}
]
|
\
caps lock
A
a
S
s
D
d
F
f
G
g
H
h
J
j
K
k
L
l
:
;
"
'
enter
shift
Z
z
X
x
C
c
V
v
B
b
N
n
M
m
<
,
>
.
?
/
shift
Сэтгэгдэл бичихийн тулд логин хийх