сүүл
- аливаа юмны хойт, шалт, бөгс, төгсгөл, шувтрага; майхны сүүл; ңаадмын сүүл; номын сүл; онгоцны сүүл; сүүлийн тамээний ачаа хүнд (юмны эцэс, төгсгөл шувтрага нь хүнд, жинтэй, их); сүүлийн сонин (а. сүүлийн үеийн мэдээ; б. сүүлийн үеийн сонин бичиг, сонин зүйл); сүүлийн өдрүүдэд (саяхны өдрүүдэд, ойрын өдрүдэд); сүүлийн хэдэн хоног (саяхны ойрын хэдэн хоног); 2. мал гөрөөс зэрэг амьтны нурууны журмын ясны үзүүр этгээдийн яс, мах, өөх, арьс, үс; хонины сүүл; годон сүүл; нохойн сүл; нохой сүүлээ, сүүл хонгорцго зүйр; тйг сүүл хавчих (а. сүүл дарах; б. шилжсэн ихэд айх); сүүл агсах (сүүл сөхөх); сүл сөхөх (а. сүүл өргөх; б. шилжсэн дээрэлхэх); сүүл барих, сүүл мушгих (а. аливаа юмнаас үлдэж хоцрох, хожимдох; сүүл барьж, сүдэрт нуугдах зүйр; б. аливаа уралдаан тэмцэн зэрэгт хоцрох, сүүлдэх, адагт орох); сүүл дарах (а. сүүл мушгих; б. ойролцоо газар мөрдөн хөөх, гэзэг дарах); сүүлээ сэрвээ дээрээ тавих (а. биеэ тоох; б. дэрэлхэх; сүүлээ сэрвээндээ тавьж, сүх барьж, хүн айлгах зүйр).
Монгол бичгийн товчлуурын байрлал
~
`
!
1
@
2
#
3
$
4
%
5
^
6
&
7
*
8
(
9
)
0
_
-
+
delete
tab
Q
q
W
w
E
e
R
r
T
t
Y
y
U
u
I
i
O
o
P
p
{
[
}
]
|
\
caps lock
A
a
S
s
D
d
F
f
G
g
H
h
J
j
K
k
L
l
:
;
"
'
enter
shift
Z
z
X
x
C
c
V
v
B
b
N
n
M
m
<
,
>
.
?
/
shift
×
Сэтгэгдэл бичихийн тулд логин хийх