нуруу
- хүн ба зарим адгуус амьтанд ар голын дагуу байх бөгөөд дотор нь нугас орших хэсэг хэсэг яс, залгасан мөгөөрсөөр бүтсэн зүйл; нуруун дээр нь тохох; нуруугаа авах (морины нуруу эмээлд холгох);
- хүний ар тал; нуруун тал; нуруу хөшөөд байна; нуруугаа үүрэх (хоёр гараа ардаа сольцон барих); нуруугаа үүрсэн нь намайг голох, нусаа чирсний нь би голох з ү й р;
- хүний өндөр нам; дунд зэргийн нуруутай (өндөр ч биш, нам ч биш);
- уулын урт шил; Хэнтийн нуруу; Уралын нуруу;
- орон байшин, хашааны хаалга мэтийн дээгүүрх уртааш мод; майхны нуруу; байшингийн нуруу; нуруу мод;
- ш и л ж с э н төлөв, гол, ерөнхий байдал; нуруутай хүн (төлөв томоотой, гайгүй, нилээд сайн); дүн нуруу нь (ерөнхий төлөв нь);
- хураан цогцолсон юм; таван нуруу өвс авлаа; нэг нуруу аргал овоолов; бараа таваараа нуруулдаж хураасан.
Монгол бичгийн товчлуурын байрлал
~
`
!
1
@
2
#
3
$
4
%
5
^
6
&
7
*
8
(
9
)
0
_
-
+
delete
tab
Q
q
W
w
E
e
R
r
T
t
Y
y
U
u
I
i
O
o
P
p
{
[
}
]
|
\
caps lock
A
a
S
s
D
d
F
f
G
g
H
h
J
j
K
k
L
l
:
;
"
'
enter
shift
Z
z
X
x
C
c
V
v
B
b
N
n
M
m
<
,
>
.
?
/
shift
Сэтгэгдэл бичихийн тулд логин хийх