мэдэх

  1. ухвар мэдээтэй байх: тэд хаашаа явахыг би мэднэ: тэр тухай та л мэдэх ёстой: ..мэднэ, мэднэ" гэж хэлээд мордон явлаа: хамаатан саданаа гэж мэддэг байв
  2. ухаж ухамсарлан авах, ойлгох: хэлсэн үгийн учрыг мэдэв: харахтайгаа зэрэг мэдэв
  3. ямар нэг зүйлийн мэдэцтэй болох: бичиг мэдэх: япон хэл мэдэх
  4. танил байх: би түүнийг багаас нь мэднэ: таних мэдэх хүн толгой мэдэх: /биеэ даах: өөрийн бодолтой байх/ цаг мэднэ: /цагийн харгаагаас болно/ аз мэдэг: /аз заяанд дулдуйдах/ заяа мэдэх: /аз хувьд дулдуйдах/ хэрэг мэдэх: /хэргийн учир шалтгааныг нарийн ялгаж мэдэх/ үнэр мэдэх: /ажиг сэдэв төсөөлөх/ учир мэдэх: /учир ойлгох/ хэл мэдэх: /харь хэл сурсан/ бүү мэд: /мэдэхгүй/ мэдтүгэй гэсэн бичиг: /нот, тулган шаардах бичиг/
    • Я.Цэвэл. Монгол Хэлний Товч Тайлбар Толь
    • Баасанжаргал: 2009-09-09 03:50:57
    • Б. Билигсайхан: 2015-04-13 00:28:12

    Сэтгэгдэл бичихийн тулд логин хийх