хуруувч

  1. юм оёход зүүг жийрэглэн түлхэх хэрэглэл; булигаар хуруувч; төмөр хуруувчин чинээн хундагатай юм; хуруувчин цэцэг ургамал (нэгэн төрлийн өвслөг ургамал, навчийг зүрхний өвчин эмчлэхэд хэрэглэнэ)
    • Я.Цэвэл. Монгол Хэлний Товч Тайлбар Толь
    • Сандагсүрэн.Г: 2009-09-09 02:57:05

    Сэтгэгдэл бичихийн тулд логин хийх