1. амьтны шаант ясны нарийн үзүүрт орших жижиг яс;
2. шагааны орших орчин газар, зарим газар шаа ч гэнэ;

шагаа орхих (а.шагааг атгаж газар хаях; б. шагаа нясалж наадах);

шагаа няслах (хоёр этгээд ээлжлэн шагааг орхиж, ижил ижлий нь няслан харваж, оносныг авч наадах, бөг цэг няслах ч гэнэ);

шагаа харвах (олон хүн нийлж, шагааг өрж сах сумаар харван унагааж талцан наадах);

шагаа таалцах (хоёр этгээд адил тооны шагааг барьж тус тусын тасалж атгасан шагаагийн тоог нийлүүлэн бодож онож хэлсэн нь нөгөө этгээийнхийг авч наадах);

шагаа өлгөцөх (шагаа шүүрэх);

шагаа шүүрэх, шагаа авах (шагаацах, шагалцах)