шүд (эн)

  1. амьтны амны дотоод дахь, хазуур олон яс; үүдэн шүд; араа шүд; шүдээ хавирах (шүдээ харшуулан дуугаргах); шүдээ ярзайлгах (уруулаа сөхөж шүдээ ил гapгax); шүд зуурах (өвчний учир ам ангайхгүй болох): шүд зуух (а. зовлон бэрхшээлтэй цагт хатуужин тэсвэрлэх; б. бусдад өс хонзон санаж сэтгэлдээ хатангатган занах); шүдний шуайз (шүд зүлгэж цэвэрлэх хэрэглэл. хялгас татаж хийнэ); шүдний оо (шүд өнгөлөх ариутгах будаг мэт зүйл); шүд ургах (шүд бий болох, шүдтэй болох); шүд гарах (а. шүд ургах; б. юманд шүд мэт зүйл бий болох);
  2. зарим юмны шүд мэт ир; хөрөөний шүд; саврын шүд; тармуурын шүд; шүд гаргах юманд шүд бий болгох).
    • Я.Цэвэл. Монгол Хэлний Товч Тайлбар Толь
    • Арсун: 2009-09-03 03:16:24
    • Арсун: 2009-09-07 11:55:59

    Сэтгэгдэл бичихийн тулд логин хийх