1. эвдрэх урагдахгүй бат бэх; бөх гутал;

амь бөхтэй (бусниж устахгүй тэсвэрлэдэг);

1. шилжсэн сэтгэл зовнидоггүй;

бөх зүрхтэй (эмээх зовохыг мэдэхгүй);

нүүр бөхтэй (ичиж нүүр улайдаггүй, ичихийг мэддэггүй);

ам бөхтэй (барагтай бол дуугардаггүй, үг цөөнтэй);

бөхтэй шивээ ургамал (ихэвчлэн говь газар ургана; 30 см. хир өндөр, байдал цагаалзайтай адил, үр нарийн хуруу хир иштэй, ишний үзүүрт хандсан үсэн чимэгтэй, доод үзүүрт өөд өлөн шивээ өргөс гарна);

бөх цагаан ургамал (бат цагааны нам, дүрс хар, хустай адил чанар хатуу, ур үндэс артай нэгэн зүйл мод).