хүзүү
- хүн амьтны толгой сээр хоёрын хооронд залгалдан орших хэсэг, түүний арьс шир; хүзүүний мах; оонын хүзүүгээр хийсэн хуйв; хүргэн хүний хүзүү нь бөх, хүний малын нуруу нь бөх з ү й р; аман хүзүү, амаргал хүзүү (толгой тулгуур хүзүү); хатан хүзүү (аман хүзүүны дараахь хүзүү); долоон хүзүүт (өндөр хүзүүтэй); хүзүүний ороолт (хүзүү болон толгой орох эд юм); хүзүү гоётох (хүзүү хөндүүр болох); хүзүүн дээр нь сандайлах (эзэрхэн дээрэнгүйлж дарлах); аман хүзүү зангидах (ороон сүлжиж зангилах);
- савны амсар талын буюу өөр зарим нэгэн юмны нарийн шувтан этгээд; лонхны хүзүү, хөхүүрийн хүзүү.
Монгол бичгийн товчлуурын байрлал
~
`
!
1
@
2
#
3
$
4
%
5
^
6
&
7
*
8
(
9
)
0
_
-
+
delete
tab
Q
q
W
w
E
e
R
r
T
t
Y
y
U
u
I
i
O
o
P
p
{
[
}
]
|
\
caps lock
A
a
S
s
D
d
F
f
G
g
H
h
J
j
K
k
L
l
:
;
"
'
enter
shift
Z
z
X
x
C
c
V
v
B
b
N
n
M
m
<
,
>
.
?
/
shift
×
Сэтгэгдэл бичихийн тулд логин хийх