хүзүү

  1. хүн амьтны толгой сээр хоёрын хооронд залгалдан орших хэсэг, түүний арьс шир; хүзүүний мах; оонын хүзүүгээр хийсэн хуйв; хүргэн хүний хүзүү нь бөх, хүний малын нуруу нь бөх з ү й р; аман хүзүү, амаргал хүзүү (толгой тулгуур хүзүү); хатан хүзүү (аман хүзүүны дараахь хүзүү); долоон хүзүүт (өндөр хүзүүтэй); хүзүүний ороолт (хүзүү болон толгой орох эд юм); хүзүү гоётох (хүзүү хөндүүр болох); хүзүүн дээр нь сандайлах (эзэрхэн дээрэнгүйлж дарлах); аман хүзүү зангидах (ороон сүлжиж зангилах);
  2. савны амсар талын буюу өөр зарим нэгэн юмны нарийн шувтан этгээд; лонхны хүзүү, хөхүүрийн хүзүү.
    • Я.Цэвэл. Монгол Хэлний Товч Тайлбар Толь
    • Отгонлхагва: 2009-09-01 18:58:38

    Сэтгэгдэл бичихийн тулд логин хийх