ёс

  1. юмны зайлшгүй зүй тогтоол, жам тавилан; төрөх ёс; үхэх ёс; хувирах ёс;
  2. хүний дагаж баримтлах хэв хууль, журам зарчим, заншил суртал; төрийн ёс; хууль ёс; шажны ёс; боловсон ёс; найр хуримын ёс; энэрэх элбэрэх ёс; зөв буруугийн ёс; олон улсын ёс; ард түмний ёс; ёс мэдэхгүй хүнд ёр халдахгүй зүйр; ёс ёмбогор, төр төмбөгөр зүйр; ёс журам (хэвшсэн тогтсон заншил суртал, зүй журам, дэглэм, зарчим; ёс журмыг алдах; ёс журамтай хүн); ёс суртахуун (хэвшсэн тогтсон зан суртал); ёс заншил (тогтсон хэв журам); ёс дагах (зүй журам, хэв суртлыг дагах; ёс дагаж гүйцэтгэв); ёс баримтлах (зүй журам, хэв суртлыг яг ёсчлон гүйцэтгэхийг хичээх); ёс сахих (а. зүй журам, хэв заншлыг баримтлан явах; б. хэв төвийг сахиж явах); ёс хийх (а. хүнтэй учрахад бие биесийг харилцан хүндэтгэж ёс гүйцэтгэх; б. аливаа ёс заншлыг ёсчлон гүйцэтгэх); ёс гүйцэтгэх (хэв журмыг дагаж баримтлан явах); ёс алдах (зүй журмаас гажуу явах; хүндэтгэлийн ёсыг алдах); ёс бусчлах (зүй журмыг дагахгүй, ёс бусаар хэлэлцэх, авирлах); ёсноос гажуу, ёсноос ангид (хэвшсэн тогтсон ёс журам, дэглэм зарчимд эс нийлэлцсэн); албан ёсны (хувийн биш, хууль зүйн дагуу хүчин төгөлдөр зүйл); одоо цагийн ёс (шинээр бий болж хэвшсэн тогтсон ёс журам); салахын ёс хийх, үдэхийн ёс хийх (а. зочин гийчнийг явах буцахад нь сүүлчийн мэнд хүргэх ёс гүйцэтгэх; б. нас нөгчигсдийг оршуулахын өмнөхөн эмгэнэлийн ёс гүйцэтгэх); хагацах ёс хийх (нас нөгчигсдийг оршуулахын өмнөхөн эмгэнэлийн ёс гүйцэтгэх); ёсонд хазгар (а. ёс журмаас гажуу; би ч энэ өдөр ганц ёсонд хазгар хэрэг хийж орхив; б. үнэнч шудрага, ёс журмыг үгширтөл баримтлагч; тэр гуай ч хэлсэндээ хүрэхгүй байх ч гэж харин ёсонд хазгар даа); ёсны юм (бусдад бэлэглэх эд юм); ёс төдий (ор нэрийн төдий; ажлыг ёс төдий гүйцэтгэх).
    • Я.Цэвэл. Монгол Хэлний Товч Тайлбар Толь
    • Дөлүгэн: 2009-09-01 07:53:03

    Сэтгэгдэл бичихийн тулд логин хийх