чоно (н)

а м ь т а н нохойн төрлийн сүүн тэжээлт махчин амьтан;

азарган чоно (эр чоно);

өлөгчин чоно (эм чоно);

чонын бэлтрэг (чонын зулзага);

чонын үүр (чонын орших нүх);

чонын өргөс у р г а м а л (нийлмэл цэцгийн язгуурын олон наст ургамал, цэцэг хонгор зулын адил, иш өндөр бөгөөд өргөстэй, нуга газраар ургана);

чонын төмс у р г а м а л (шар цэцэгтэй нэгэн зүйл сараана);

чонын хялгана у р г а м а л (нэг зүйл ботуул);

чоно халтар у р г а м а л (зэрлэг ургах нэгэн зүйл ногоо, үнэр сайхан, хүж үнэртэн хийхэд хэрэглэдэг);

чонын элэг у р г а м а л (мойл мэт үртэй, сондуутай нэг зүйл мод, үрийг идэж болохгүй);

чонын сүүл у р г а м а л (салаагүй, навч нь бургасны навч шиг, түүхийгээр идэж болно, амт исгэлэн нэг зүйл ногоо);

чоно яр (хүний биед хэсэг хэсгээр гарах улаавтар өнгөтэй яр);

чонын хөрвөш (их загатнаж хэсэг хэсэг гөвдрүүтэх өвчин);

чоно хонь хоёр шиг (харилцан бие биеэ үзэж чаддаггүй)в

  • Я.Цэвэл. Монгол Хэлний Товч Тайлбар Толь
  • Amodo: 2009-09-13 02:27:16
  • П.Оргил: 2015-04-13 01:04:08

Сэтгэгдэл бичихийн тулд логин хийх